Thursday, July 19, 2007

Spike Jones (100 Χρόνια Μπροστά)

Ο Spike Jones (πραγματικό όνομα Lindley Armstrong Jones, 1911 - 1965) και η all-star μπάντα του οι City Slickers, ήταν μια ομάδα μουσικών και κωμικών με απίστευτο ταλέντο και ακόμα πιο απίστευτη τρέλα! Για περίπου τρεις δεκαετίες έδιναν παραστάσεις - υπερθεάματα σε θέατρα - τηλεόραση - κινηματογράφο.

Στα σόου τους επικρατούσε μια ανεπανάληπτη αναρχία (πραγματικό μακελιό!), τα πάντα μπορούσαν να συμβούν. Ο Spike Jones, με τα καρώ του κουστούμια και με μια τσίχλα μονίμως στο στόμα, έβρισκε συνεχώς ξεκαρδιστικά και προτότυπα ευρήματα για να διανθίσει την μουσική τους και τα κωμικά τους σκετσάκια, με απότερο σκοπό να προκαλέσει την απόλυτη καταστροφή στο τέλος της παράστασης.

Το άτομο ήταν τουλάχιστον 100 χρόνια μπροστά και επηρέασε πάρα πολύ κόσμο, από τον Weird Al Yankovic και τους Monty Python έως τον Frank Zappa και τους...Nurse With Wound (το άλμπουμ τους The Sylvie And Babs Hi Fi Companion είναι ένα ξεκάθαρο tribute), ακόμη και ο Βέγγος έχει πάρει μαθήματα, χρησιμοποιούσε συχνότατα στις ταινίες του άστείους ήχους και μουσική από δίσκους του Spike Jones. Κατά την γνώμη μου και ο Jan Svankmajer (στην πρώτη του περίοδο, δες The Last Trick) έχει επηρεαστει από τα live show του.

Το χιούμορ σε ορισμένα σημεία μπορεί να είναι λίγο ξεπερασμένο, αλλά όλη αυτή η φρενίτιδα δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτα. Σκεφτείτε ότι τότε δεν υπήρχαν η/υ και το cut n paste, η μουσική τους ήταν απλά θέμα απόλυτου συγχρονισμού.

Wednesday, July 11, 2007

La Movida

Το κίνημα της La Movida δημιουργήθηκε στην Μαδρίτη αμέσως μετά τον θάνατο του δικτάτωρα Φράνκο το 1975. Ήταν η αντίδραση της μαδριλένικης νεολαίας, που ένιωθε πλέον ελεύθερη και δημιουργική μετά από δεκαετίες καταπίεσης. Το κίνημα περιελάμβανε πολιτικά, κοινωνικά και κυρίως καλλιτεχνικά δρώμενα.
Η La Movida είχε μια εντελώς δικιά της αισθητική. Είχε πολλά κοινά στοιχεία με το πανκ κίνημα της εποχής και είχε δανειστεί πολλά από την αισθητική των περιθωριακών τραβεστί και τρανσέξουαλ, που την εποχή της δικτατορίας αποτελούσαν τα πιο αντιδραστικά και ελευθεριάζουσα στοιχεία.
Μουσικές συναυλίες με απίθανα συγκροτήματα(Alaska Y Los Pegamoides, Aviador Dro, Mecano,Kaka De Luxx και αμέτρητα άλλα), εκθέσεις ζωγραφικής, fanzine, κόμικς και το τηλεοπτικό show La Edad De Oro Del Pop. Ο Pedro Almodovar υπήρξε ενεργότατο μέλος και μάλιστα τα κατέγραψε όλα αυτά στις πρώτες ταινίες του (Pepi, Luci, Bom y otras chicas del montón και Laberinto de Pasiones).
Pepi, Luci, Bom y otras chicas del montón
Ο Almodovar είναι γνωστό ότι στο σινεμά είναι αυτοδίδακτος και αυτές οι ταινίες είναι η απόδειξη. Βέβαια μπορεί να είναι φτωχές στο τεχνικό τους μέρος, αλλά είναι γεμάτες με την τρέλα και το πάθος που χαρακτηρίζει όλο το έργο του, μετατρέποντας τες σε μια αυθόρμητη καταγραφή του παλαβού,αναρχικού και ηδονιστικού χαρακτήρα της εποχής τους. (Κανείς δεν έχει την αμφιβολία ότι ο δρόμος από τον John Waters έως τον Douglas Sirk και τον Fassbinder είναι βραχύς).
Laberinto de Pasiones
Εκτός σινεμα, ο Almodovar μαζί με τον Fabio Mcnamara αποτελούσαν ένα μουσικό ντουέτο-παρωδία, που έδινε περισσότερο art-perfomances παρά μουσικές συναυλίες. Ηχογράφησαν πολλά τραγούδια μαζί και πολλά από αυτά ακούγοντε στις ταινίες του(Gran Ganga, Satanasa, Voy A Ser Mama).
Voy A Ser Mama
Satanasa
Κι εμείς εδώ είχαμε μόνο ένα ξενέρωτο (καλλιτεχνικά) πολυτεχνείο , που βεβαίως η αξία του (πολιτικά και κοινωνικά) είναι τεράστια και αδιαμφησβήτητη. Για να μην μιλήσουμε για τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης που οι καλλιτέχνες και οι 'αδερφές' θεωρούνταν μιάσματα. Και όσον αφορά το (νέο ελληνικό) σινεμά στην πλειοψηφία του ήταν άστα να πάνε. Μόνο ένας Ζερβός γλίτωσε από την σοβαροφάνεια και την ακατάσχετη πολιτικοπαπαρολογία της εποχής (μακάρι να μπορούσε να ολοκληρώσει σωστά τις ταινίες του). Σχόλια και διαφωνίες δεκτές.

Tuesday, July 3, 2007

Ταινίες Αναψυχής

Μετά από ένα βαρετό καλοκαιρινό 8ωρο, μόνο ένα σάπιο B-movie μπορεί να διώξει την πλήξη από τον εγκέφαλό σου...