Μια καταπληκτική κεντρική ιδέα που χτίστηκε ιδιοφυώς πάνω στη τρανταχτή αντίθεση δύο κόσμων, που όμως δεν μοιάζει παρατραβηγμένη σε καμία περίπτωση. Ένας καθηγητάκος (ανεπανάληπτος ο Γ. Κωνσταντίνου) προσλαμβάνεται από μία ‘κυρία’ της νύχτας, για να διδάξει εγγλέζικα στις κοπέλες που απασχολεί στο νάϊτ κλαμπ ‘Blue Black’. Το στόρυ μοιάζει να ξεπήδησε από light-ερωτικό διήγημα του Γκυ ντε Μωπασάν, με ολίγη από Blau Engel.
Το φιλμ αποτελεί μια καταπληκτική τοιχογραφία της πονηρής αθηναϊκής νυχτερινής ζωής της περιόδου (αυτού που αποκαλούσαν ‘τρούμπα’), και ο καθηγητάκος είναι ο ιδανικός ξεναγός.
Βεβαίως η νάϊτ λάιφ της εποχής είναι απλά το σκηνικό. Αλλά τι σκηνικό και τι χαρακτήρες! Από πού να αρχίσεις. Το πολύχρωμο μπαρ με τα πολύχρωμα κορίτσια. Τα GoGo Girls που χορεύουν την μεγάλη επιτυχία ‘καρσιλαμάς’. Η αργκώ του δρόμου. Ο Σ. Μουστάκας σε ρόλο Μάνατζερ με fake γαλλική προφορά, μπερέ και φουλάρι στο λαιμό. Η θεά Άννα Καλουτά. Τα αμέτρητα κοντινά πλάνα σε πανέμορφα γυναικεία πόδια. Και φυσικά το αξιαγάπητο λαβ στόρυ μεταξύ του καθηγητή και της πόρνης.
Αυτό που μου αρέσει περισσότερο στην ταινία, είναι ότι τελικά το νυχτερινό κέντρο ‘Blue Black’ αποτελεί ένα καταφύγιο, ένα λιμανάκι όπου ο καθένας (οι πελάτες, τα κορίτσια και το λοιπό...προσωπικό) μόλις μπαίνει ακουμπά στο πάγκο του μπαρ τα προβλήματά του και τα παραλαμβάνει ξανά στην έξοδο, προσπαθώντας στο ενδιάμεσο να κερδίσει κάτι για να αλλάξει την ζωή του. Έτσι στα πρόσωπα της ταινίας καθρεπτίζονται οι αγωνίες και οι ελπίδες μιας ολόκληρης εποχής και η λέξη κλειδί είναι το ‘δολάριο’ στο τίτλο της ταινίας. Καλώς όρισε στην χώρα μας λοιπόν.
No comments:
Post a Comment